Rabbim beni âdeme iki şeyde üstün tutmuştur. Benim cin'im Müslüman, Âdem'in cini kâfir idi. Benim hanımım bana yardımcı oldu, Âdem'in hanımı onun günah işlemesine sebep oldu.

Başkalarından üstün olmamız önemli değildir. Önemli olan; dün kü halimizden üstün olmamızdır.

Konuşmadan bir köşede oturan sağırlarla, dilsizler; dilini tutamayan kimseden üstündürler.

Üstün sanılan insanlara yakından bakın ca anladım ki, çoğu herkes gibi insandır.

En korkunç hâkimiyet, bilgisizliğin hâkimiyetidir.

Rastladığım her insan, benden bazı yönlerde üstün olabilir ve ben ondan bir şeyler öğrenebilirim.

Herkes bilir ki; zayıf güçlüden, yumuşak katıdan daima üstündür. Ama nedense, hiç kimse uygulamaz bunu hayatın akışına.

Üstün insan, kendini bulmaya çalışır. küçük insanlar ise başkalarını arar.

Ümmetin üstün kişileri, akıl ve anlayış sahibi olanlardır.

günümüzde ideolojilerin en bariz vasfı, “hakim duruma gelmek” tir.

Bir tek üstün niteliğim vardır. Asla karamsarlığa ve ümitsizliğe kapılmamak.

Nüfuz, hüsnüniyetle sarfedilmeli ki çok yaşasın.

Üstün insan, kimsenin yolu üzerinde değildir.