Rastladığım her insan, benden bazı yönlerde üstün olabilir ve ben ondan bir şeyler öğrenebilirim.

Üstün insan, kendini bulmaya çalışır. Küçük insanlar ise başkalarını arar.

Üstün insan, kimsenin yolu üzerinde değildir.

En korkunç hâkimiyet, bilgisizliğin hâkimiyetidir.

Rabbim beni âdeme iki şeyde üstün tutmuştur. Benim cin'im Müslüman, Âdem'in cini kâfir idi. Benim hanımım bana yardımcı oldu, Âdem'in hanımı onun günah işlemesine sebep oldu.

Bir tek üstün niteliğim vardır. Asla karamsarlığa ve ümitsizliğe kapılmamak.

Günümüzde ideolojilerin en bariz vasfı, “hakim duruma gelmek” tir.

Üstün sanılan insanlara yakından bakın ca anladım ki, çoğu herkes gibi insandır.

Başkalarından üstün olmamız önemli değildir. Önemli olan; dün kü halimizden üstün olmamızdır.

Ümmetin üstün kişileri, akıl ve anlayış sahibi olanlardır.

Konuşmadan bir köşede oturan sağırlarla, dilsizler; dilini tutamayan kimseden üstündürler.

Nüfuz, hüsnüniyetle sarfedilmeli ki çok yaşasın.

Herkes bilir ki; zayıf güçlüden, yumuşak katıdan daima üstündür. Ama nedense, hiç kimse uygulamaz bunu hayatın akışına.