Büyük bir işte insan, daima rastlantıya pay ayırmak zorundadır.

Tesadüfün yükselttiği adamlar, hakikaten yüksek adamlardan daha yüksek görünürler.

O muhteşem fezayı gördükten sonra, “Her şey tesadüfle yaratıldı.” sözünü ağzıma almaktan utanıyorum.

Bütün özelliklerimiz, iyilik ve kötülük konusunda kararsız ve belirsizdir. Bunların hemen hepsi, rastlantıların elinde oyuncaktır.

Hep on ikiden vurana, hiç rastlantı denir mi?

Hayatta en büyük olaylar, bir sürü iyi düzenlenen küçük tesadüflerden doğar.

Kâinatta, tesadüfe tesadüf etmek imkânsızdır.

Rastlantıların ortaya çıkardığı, kusurlar ve erdemler vardır.

Bir atoma giremeyen “tesadüf”, hayatımıza girebilir mi hiç?

Hiçbir zaman hem zeki, hem güzel kadına rastlamadım.

Falanın ya da filanın evladı olarak dünyaya gelmek, bir tesadüfün eserinden başka bir şey değildir.

Her şey tesadüftür demek, hiçbir şey demek değildir artık.

İnsanlar başardıkları büyük işlerle övünürlerse de, bu işler çok kere büyük bir amacın değil, rastlantının eseridir.

Dünyayı tanıyan bir adama, henüz tesadüf etmedim.

Yaptığımız işler, kendimizden çok tesadüflerin eseridir.

Rastlantıların ortaya çıkardığı, kusurlar ve erdemler vardır.

Falanın ya da filanın evladı olarak dünyaya gelmek, bir tesadüfün eserinden başka bir şey değildir.

Hiçbir zaman hem zeki, hem güzel kadına rastlamadım.