Benim gönlümün kırılmaz sabrı,senin gönlünün yumuşamaz katılığı var. Şu halde sevgilim, aşk yolunda ikimiz de sert taşız.

Güzel olan sevgili değildir, sevgili olan güzeldir.

Bütün insanlık, bir sevgiliyi sever.

Kimsenin sevgilisi çirkin değildir.

Onun hoş olmayan hali,benim canıma hoş gelir. Gönül inciten sevgilime,canım feda olsun.

Sevgililer arasında ki öfke, onların aşklarını yeniler.

Sevgililer; güzelliğe zamanla alışıp,onu gözleriyle değil, duygularıyla görmeye başlarlar.

Sevgiliden gelen her şey, sevgilidir.

Dünyayı terk eden, Allah’ın sevgilisidir.

Sevgiliyi aylarca göremeyen aşığa, sevgili için akan gözyaşı bile güzeldir.

Sevgililerin, birbirlerinden hiç bıkmama larının sebebi şudur; hep kendilerinden bahsederler.

Her dilde; şiirin konusu zevce değil, sev gilidir. Kahramanı zevce ve konusu evli lik olan hikayeden daha tatsız ne olabilir?

Seven kişi,içinde ki eriyiğin sürekli değişmesiyle rengini değiştiren saf beyaz camdan yapılmış bir kase gibi, sevgilinin rengiyle renklenir.

Sevgililerle, acılar;birbirini unutturur.

Sevgilim dinle,işte bâd-ı hazan, müteverrim misali öksürüyor, hem de bir öksürük ki çok sürüyor.

Sevgililer; güzelliğe zamanla alışıp,onu gözleriyle değil, duygularıyla görmeye başlarlar.

Sevgiliden gelen her şey, sevgilidir.

Sevgililerle, acılar;birbirini unutturur.