zengin adamın esprisi, her zaman çok komiktir.

Mizah, şakanın arkasına saklanmış ciddiyettir.

Espri; otoriteye bir başkaldırıyı, onun baskısından kurtulmayı simgeler.

Bir gram nükte, bir kilo acıya bedeldir.

Mizah, düşünceyi boyama sanatıdır.

Mizah, meslek olmamak şartıyla güzeldir. Onu, her şeyin yerine koyduğumuz zaman, kâinat bir sırıtmadan ibaret kalır.

İyi bir hiciv keskin bir jilet gibi olmalı, bir dokunuşla, neredeyse görünmeyecek ve hissedilmeyecek şekilde yaralamalıdır.

Keskin nüktelerde, keskin bıçaklar gibi sık sık sahiplerinin parmaklarını keserler.

İnd-i Sânî'de,bütün mahlûk TEK bir NOKTADIR; Kâinatın cümlesi bu, NOKTA'da bir NÜKTE'dir..

Komedilerin çoğunda aşk vardır, aşkların çoğunda komedi olduğu gibi.

Mizahsız bir ülkede yaşanmaz. Ama sürekli olarak mizaha ihtiyaç duyan bir toplumda, hiç yaşanmaz.

Nükte; konuşmanın yemeği değil, tuzudur.

Espri; zekâyı gıdıklayan bir tüy değil, kulakta patlayan tabancadır.

Mizah, dünyayı gülünç olmaktan kurtarır.