Geçmiş tozdur üfle gitsin.

Sevmiyorum artık! Hevesim kaçtı…

Bambaşka seveceğiz! De nasıl seveceğiz.

Nasıl koydum ama insan yerine seni!

Yazmak tarzım değil, ben sadece çizerim!

Ben yokken rüzgarım eser o da size yeter.

Mutluluktan müebbet yesek yarın af çıkar.

Yalnız olmak, yanlış kalpte olmaktan iyidir.

Gidene yol yakışır, fazla durma asfalt yapışır.

Senin sesin güzeldir, hadi bize iki çay söyle.

Bugün şimşek olup, herkese çakasım var.

Cesaret bazen seçtiklerin değil, vazgeçtiklerindir.

Bu gece kurduğun hayallerine, amin olmaya geldim.

Ben bir hiçim, bir hiçin kaybedecek neyi olabilir ki.

Bizim tövbe ettiklerimiz milletin duası olmuş.

Benim demir param senin kadar bozuk değil.

Bak yapma üzülürsün, karşıma geçer üzülürsün.

Ölüm senin peşindeyken, sen neyin peşindesin?

Ölüme gidelim dedin de mazot mu yok dedik.

Tipinizin gideri var ama karakterinizin ederi yok!

Sadece gülüşümü yakala. Öfkem ağır gelir sana.

Her oyunun kuralı vardır, benim kurallarımsa kuralsız oynamaktır.

Navigasyona gerek yok zaten herkes kendi yolunda.

Şeytanın en büyük dostu ağzı gevşek yüreği yavşak olan insandır.

Bunu da yaz Hakim Bey; Umuda kelepçe vurulmaz..!

Duruşun keder gülüşün yeter çok bakma zoruna gider.

Geberdiğini bileyim de, kime öldüğün umurumda değil.

Bazı kadınlar makyaj yapar, bazıları ise sadece güler.

Geldiğin yeri unutursan, gideceğin yolda kaybolursun.

Geçecek dediğiniz acılar, şimdi fena geçiriyor umutlarımıza.

İşim düşmedikçe kendime bile uğramıyorum, sende kimsin.

Değişen bir şey yok hiç, ölüm hariç, aynı gökyüzü, aynı kader.

Sırtın yere düştü mü, kardeşim dediklerinin bahanesi çok olur.

Giydiğiniz elbise değil, taşıdığınız karakter kaliteli olsun.

Alttan aldık yeteri kadar, bundan sonra herkes ederi kadar!

Her insan kendine yakışanı yapar. Çünkü kalite asla tesadüf değildir.

Lafa gelince fena esersiniz, icraata gelince pamuk şekersiniz!

Kimseyi mumla arayacak değilim! Beni arayan ışığımdan tanır.

Altın gibi kalbin olsa neye yarar. ‘Ayarın' düşük olduktan sonra.

Anlatmaya kalksam uzun sürer, anlamaya kalkma aklın gider.

Ve bir gün kalem diyecek ki, bu kadar yazdığın yeter! Çiz gitsin!

Ben tükürdüğümü yalasaydım şu anda yanımda çok köpek olurdu.

Kimsenin çayına kaşık olmayın, şeker eridikten sonra işin biter.

Bütün erkekler aynı diyen kız, hepsini denemek zorunda değildin.

Senin için savaşırdım ama verimsiz toprakları feth etmeye gerek yok!

Kumar gibisin; Kazandığımda haram, kaybettiğimde başkasınınsın.

Yalnızlığına iyi bak, sahip çık, kaç kişinin emeği var onda kim bilir.

Bazılarının yüzündeki masumiyet, içlerindeki pisliği örtmeye yetmez.

Mademki hatırı yok bunca senenin, namı namert olsun geri dönenin.

Bilmiyorlar ki yönetmen biziz, istediğimize rol istediğimize yol veririz.

Dertler nereden gelirse gelsin, neyse ki çayın demi var, hayatın gamına inat.

Gardiyan görüş bitti dediğinde, anlarsın o zaman vefasızca gidişleri.

Senin dünyaya baktığın pencere kirliyse, benim çiçeklerim sana çamur görünür.

Yüreği kolpa olan adamın yeri; ruhu fahişe olan kadının yanıdır.

Dün gece seni anlattım yıldızlara, kafana takma ona da kayacağız dediler.

Sen istediğin kadar kalbimi kır; bende gözyaşı tükenmez güzelim!

Köşeme çekildim gülüyorum size, fark ettim de alayınız yalansınız özde.

Ben yaşadıkça sen çıldır. Yokluğum koyarsa ben ararım sen çaldır…

Ne kadar acıdır ki; öve öve bitiremediğiniz aşkınızı, söve söve bitirirsiniz!

Kaçan, giden balonlara el sallayın, nasıl olsa havaları sönünce geri inecekler!

Ya benim yanıma geldiğin gün gibi olursun ya da geldiğin gün gibi kaybolursun.

Sofular haram demişler, bu aşkın şarabına. Ben doldurur ben içerim, günah benim kime ne!

Gözümü boyamaya çalışma oğlum, benim dünyam zaten rengarenk.

Bırak giden gitsin, silen silsin. Atacak kemiğin varsa, köpeğin çok olur!

Bitiremediğim cümleler gibisin, anlamı çok ama söylemeye değmeyen.

Bak be güzelim ölüm tribine girmiş hayallerim var benim; yaşamak için umutlanan.

Bilirsin sevgili yârim ben beceremem yaşamayı. Bir damla su olsam, gider rakıya damlarım.

Meşhurdur benim kafası güzel sevmelerim, sen yeter ki gidiyorum de bileti ben keserim!

Hani senin varlığın ”fifi” yokluğun da ”tın” ya. Benim varlığım ”olay”, yokluğum ”koyar”!

Kış gelince hemen tutacak el ararsınız, ben anamın bol limonlu mercimeğiyle mutluyum.

Sen annesi, olamayacağın çocuklarıma anlatacağım en güzel masalsın.

Tipimi görünce beğenen var mı bilmem ama adımı duyunca çıldıran çok.

Bu hayatta gülmemi isteyen bir tek fotoğrafçıydı. Ona da parasını verdim.

Bana attığın kazıkları saklıyorum, döndüğünde oturacak yerin olsun diye.

Biz sevgide, aşkta hep gelmeyenleri bekledik, sonra sigaramızı yakıp kaçak çayımızı demledik.

Buralarda ön yargı hangi sayfadansın diye başlar, bizim sayfanın adını verirsin, yargı biter saygı başlar.

Unutma ki insanlar hiç bir zaman değişmez, sadece yalan söylemenin yeni bir yolunu bulurlar.

Hayat işte; bazı insanların denize karşı villaları var, bizim ise üstümüze yıkılan hayallerimiz.

Doğuştan tedavisi olmayan bir hastalığım ver; her gördüğümü adam sanıyorum.

Artık yokluğun hiçbir şey ifade etmiyor. Şimdi varlığın kimi meşgul ederse etsin!

Paşalar gibi gelip karşılandığın yüreğimden, soytarı gibi gitmek senin seçimindi.

Samimiyet istiyorum artık, boğuldum dili süslü, ama yürekleri boş kişiliklerden!

Küfür benim ağzıma yakışmıyor olabilir ama beni kızdıranların üzerinde çok şık duruyor!

Benim sürdüğüm hayatın geri vitesi yok. Geçmişimi sadece dikiz aynasından seyrediyorum.

Delikanlıyız diyenler çok geçti bu alemden , her ortama giren, delikanlı sanmasın aniden.

Sen yanımda kal, bırak hayat masal olsun. Ben yine de dinlerim o masalı varsın yalan olsun.

Her ne kadar kabadayılıkta gözüm olmasa da, dalımı kıranın ağacını kökten sökmesini iyi bilirim.

Benden sonra gelen beni sana unutturur. Ama unutma hayat insana tükürdüğünü yalatmaz, yutturur.”

Fahişe olmuş ruhların ispatı yoktur, bu yüzden vesikası olmayan herkes kendini namuslu zanneder.

Beş liralık alkolün milyarlık sohbetleri olur, milyarlık adamların beş lira edecek sohbeti bile yoktur.

Dünyada üç sandık vardır, çeyiz sandıklarımız, adam sandıklarımız bir de söz verip tutar sandıklarımız.

Beddualarımı onda bırakır, sevaplarımı yüreğimde saklarım. Masum bir günahsa yaşadığım, gururumdan susarım.

Hayat öyle lanet bir şey ki; sustuğunda konuşmadın diye pişman eder, konuştuğunda ise susmadığın için kahreder.

Yere çekim, suya kaldırma gücünü veren kudret, bana da senin yokluğunu kaldırma gücünü verir elbet. Rahat ol sen!

Kırdım diyorsun zincirlerimi. Evet, köpekte çeker koparır zincirini, kaçar gider ama halkalarını hep boynunda taşır.

Kaf Dağı kadar yüksekte olsan da, kefene sığacak kadar küçüksün.Unutma her şeyin bir hesabı var; Üzdüğün kadar üzülürsün.

Üflediğim anda söneceksin, beni sadece rüyanda göreceksin. Emin ol en mutlu günümde, beni geriden izleyeceksin.

Kaleyi sattım, filler isyanda, vezir intihar etti. Bu arada atları da serbest bıraktım! Çevremdeki piyonlardan zaten medet ummadım. Şimdi şah olduğunu düşünen varsa buyursun hamle yapsın!

Şekerli bir sakızdın ağzımda, çiğnerken de yorulmuştum aslında. Önce şekerin gitti sonra cıvıdın, daha fazla uzatmaya gerek yok dedim tükürdüm. Kim bilir kimin ayağına yapıştın?